Ελεύθεροι

Πώπώπώ, είναι δύσκολο να γράφεις για ανθρώπους που είναι ελεύθεροι.
Πώπώπώ, είναι φοβερά γοητευτικό να γράφεις για ανθρώπους που είναι ελεύθεροι.
Όποιος συνάδελφός μου (δημοσιογράφος) γράφει μόνο γιΆ αυτούς που «αγοράζουν» κάθε μέρα ή κάθε Πέμπτη ή Τετάρτη, είναι σίγουρο ότι δεν ξέρει, τι χάνει. Ή μάλλον δεν ξέρει, τι είναι αυτό που τόσο καιρό δεν είχε.
-Δηλαδή, τί μας λες ρε φίλε! Μέχρι τώρα οι «πελάτες» σου δεν ήταν ελεύθεροι;
Εεεεεε, ήταν. Ηταν ελεύθεροι (most of the time) να διαβάζουν, αλλά όχι να απαντούν ή το καλύτερο: να κριτικάρουν.
-Κριτικάρουν; Τι λες μωρέ!!! Βγες από το κλουβάκι σου. Ποιος σε κριτικάρει;
-Αλλά, τί κάνουν;
-Γράφουν, όπως ακριβώς και σύ!
-Α! ΟΚ! Θα συνηθίσω.

Δείτε, τί βλέπω από το μπαλκόνι μου: